De Volkskrant schreef een inspirerend artikel over de oprichters van Fier, Linda Terpstra en Anke van Dijke. En vooral over hun onorthodoxe manier van het aanvliegen van maatschappelijke problemen: ‘De afgelopen twee decennia signaleerden zij keer op keer in een vroeg stadium brede maatschappelijke problemen, of benoemden ze als een van de eersten de omvang van zo’n probleem. Om vervolgens passende hulp of opvang te organiseren – op soms onorthodoxe wijze.’
- Integrale hulp. Wanneer een seksueel uitgebuit meisje in de 24-uurs opvang terechtkomt, gaat Fier niet alleen aan de slag met haar traumatische herinneringen, maar kijken hulpverleners ook naar wat zij en haar familie in praktische zin nodig hebben.
- Gewoon naar school. Typerend is ook de nadruk die de stichting legt op de normale ontwikkeling van cliënten. Linda: ‘Als je bij Fier hulp krijgt, verwachten we dat je ook werkt aan je toekomst’.
- Brandwonden van binnen. Anke: ‘De mensen die wij bijstaan, hebben als het ware brandwonden van binnen: traumatische herinneringen aan geweld. Dat is ingewikkeld, want zulke wonden kun je minder goed zien dan ‘gewone’ brandwonden. Dat leidt geregeld tot een verkeerde inschatting van problematiek.’
- Twee keer slachtoffer. Anke: ‘Onze cliënten worden twee keer slachtoffer: eerst van geweld, dan van het systeem.’
Een link naar het volledige artikel vind je hier: Deze hulpverleners werden hervormers: ‘Onze cliënten worden twee keer slachtoffer. Eerst van geweld, dan van het systeem’ (volkskrant.nl)
