Floreren met een barst

Gepubliceerd op 27 mei 2021

‘Die zomer had Cindy ineens een tweede telefoon’, vertellen Hanna en Bart. Hanna is de moeder van de achttienjarige Cindy, Bart is haar stiefvader. Het feit dat Cindy ineens een tweede telefoon had, deed bij hen alle alarmbellen rinkelen. Temeer omdat Cindy vreemd reageerde als ze werd gebeld. Ze verontschuldigde zich tegenover de beller en liep gauw met haar telefoon naar buiten, zodat haar ouders het gesprek niet konden volgen. Er klopte iets niet, maar wat? Ze konden er maar niet de vinger op leggen. Ondertussen raakte Cindy steeds verder van hen verwijderd. Ze stopte met haar opleiding, verhuisde naar een andere stad, loog over waar ze woonde en kwam nog maar weinig thuis. Als ze Cindy vroegen wat er aan de hand was, werd ze boos.

Het verhaal van Hanna en Bart staat niet op zichzelf. Per jaar verkeren duizenden ouders in Nederland in dezelfde situatie. Ze hebben het gevoel dat er iets niet helemaal pluis is, ze zien hun kind veranderen van een blakende en vrolijke tiener in een lusteloos en schichtig wrak. Ze raken de grip op hun kind kwijt, maar weten niet waarom. En als ze ernaar vragen, kunnen ze rekenen op leugens, woede en nog meer verwijdering.

Het verhaal van Cindy? Zij viel in handen van een pooier en werkte langere tijd gedwongen in de prostitutie. Dit overkomt naar schatting jaarlijks meer dan 6.000 personen in Nederland, onder wie 1.320 Nederlandse meisjes tussen de 12 en 18 jaar. Meisjes zoals Cindy. ‘Eigenlijk was ze het ideale slachtoffer’, vertellen Hanna en Bart. ‘Haar licht verstandelijke beperking, haar wil om bij mannen in the picture te staan, haar weinige vriendschappen, haar materialisme. En dan ziet ze er nog leuk uit ook…’

Vermoeden of zelfs weten dat je kind wordt uitgebuit door een mensenhandelaar is vreselijk. De gedachte alleen al kan je gek maken. Maar ook de onwetendheid. Wat is er precies aan de hand? Wat moet je doen als ouders? Waar kun je terecht? Hoe houd je het contact met je kind op een gezonde manier in stand? En hoe zorg je ervoor dat je kind in veiligheid wordt gebracht? We zien bij Fier hele gezinnen ten onder gaan aan deze ondraaglijke situatie. We zien radeloze, machteloze, wanhopige ouders. Ouders die gebukt gaan onder de stress. We zien ontwrichte gezinnen, met broertjes en zusjes die het ook allemaal niet meer weten. Hanna vertelt hierover: ‘Al die tijd dat het niet goed ging met Cindy, zaten we in een overlevingsstand. Gewoon doorgaan, anders stort je in.’ Deze ouders hebben het gevoel dat niemand hen kan helpen en willen in sommige gevallen zelfs het heft in eigen handen nemen. Lees: de misbruiker van hun kind iets aandoen.

Dat moet en kan anders.

Met de juiste ondersteuning kunnen deze ouders een belangrijke rol spelen in het beschermen van hun kinderen, maar ook in de aanpak van mensenhandel. Vanuit Fier interviewden we een groep ouders van wie de dochter slachtoffer was van seksuele uitbuiting. Waar liepen zij tegenaan? Welke vragen hebben ze, en welke hulp hadden zij graag gehad? We doen vier aanbevelingen om de hulp voor deze ouders in Nederland beter in te richten. Die aanbevelingen vindt u in het rapport dat te downloaden is via onze website: www.fier.nl.

Om ouders zoals Hanna en Bart alvast een steuntje in de rug te bieden, startte Fier, samen met partnerorganisaties Koraal en Sterk Huis, onlangs de campagne ‘Niet mijn kind’. Via deze campagne lichten we ouders voor over seksuele uitbuiting onder jongeren. We roepen ze op om hun onderbuikgevoel serieus te nemen en geven ze tips over wat ze kunnen doen als ze het vermoeden hebben dat hun zoon of dochter in handen is van een mensenhandelaar. Zie ook: www.nietmijnkind.nl

Cindy werd gelukkig uit haar situatie gehaald. De politie ontdekte dat ze werd uitgebuit en kwam in actie. Ze kreeg een plekje bij ons in een van onze behandelsettingen, en na een intensief traject, werkt ze momenteel aan een mooie toekomst. Ze doet een opleiding, heeft een bijbaan en een eigen plek om te wonen. Het contact met haar ouders is weer hersteld en goed. ‘Ze is een open en eerlijke meid die het leven aankan’, zeggen Hanna en Bart. ‘We zijn ontzettend trots op haar.’

Verhalen zoals die van Cindy motiveren mij. Ze laten de veerkracht van de mens zien. Van een heel gezin. Ze laten zien dat gebundelde krachten het verschil kunnen maken. Want laten we dit alsjeblieft niet vergeten: wie veel heeft meegemaakt en de nodige tegenslagen heeft geïncasseerd, kan – met de juiste hulp en ondersteuning – nog altijd floreren. Wellicht met een barstje, maar daardoor niet minder mooi. Leonard Cohen zong het zo:

There is a crack, a crack in everything.
That's how the light gets in.

Linda Terpstra

Linda Terpstra is voorzitter van de raad van bestuur van Fier; landelijk expertise- en behandelcentrum bij geweld in afhankelijkheidsrelaties. Iedere maand schrijft ze een column voor het Friesch Dagblad.

> bekijk de gepubliceerde column in Friesch Dagblad

Gerelateerde artikelen

Opnieuw aandacht voor seksuele uitbuiting met campagne 'Niet mijn kind'

Gepubliceerd op 18 oktober 2021

‘Mijn kind deelt geen naaktfoto’s van zichzelf online’, ‘Mijn kind gaat niet in op vreemde online verzoeken’. Toch? De levenswerelden van jongeren en ouders liggen tegenw...

Cookies op Fier.nl

Ik zoek hulp

Ik wil iemand verwijzen

Kennis &expertise

Ik wil werkenbij Fier

Ik wil Fier steunen

Gerelateerde artikelen

Ik zoek hulp

Help mee

Voor professionals

Over Fier

Hoofdvestiging

Nieuwsbrief

Volg ons

Kennis &
expertise

Ik wil werken
bij Fier

Ik wil Fier
steunen