Politie: vriend, vijand of wat anders?

Gepubliceerd op 1 juli 2019

Jitske is een jonge vrouw die slachtoffer werd van mensenhandel. Na verblijf in vele jeugdinstellingen en behandeling bij Fier, bouwt ze nu stap voor stap een nieuw en gezond leven op. Ze woont in een geheime opvanglocatie en is actief met haar opleiding, vrijwilligerswerk en de cliëntenraad van Fier. Voor jou schrijft ze blogs, om een kijkje te geven in haar leven en herstel. Lees snel verder.

De politie is je grootste vriend zeggen ze. Helaas is dat niet altijd het geval en daar hoef je geen boef voor te zijn. Mijn eerste ervaring met de politie was niet positief te noemen. Ik was nog in het begin van mijn pubertijd toen ik wegens huiselijk geweld bij mijn ouders de politie belde. Ik kreeg een vriendelijke dame aan de lijn en ik was overstuur. Tijdens het telefoongesprek haakte nog een meldkamer-medewerker aan en ze besloten om naar ons toe te komen. Ondertussen raakte mijn moeder in paniek omdat ik dat vertelde. Ze zei dat ik mijn bed voor mijn deur moest houden, om te voorkomen dat mijn vader in een uitbarsting naar boven kwam.

De politie kwam en heeft lang met mijn beide ouders apart gepraat, maar mijn moeder besloot om geen aangifte te doen. Vervolgens kwamen ze boven bij mij om te zeggen dat het goed was dat ik hun gebeld had en ze vertrokken weer zonder mijn vader mee te nemen. Toen de politie wegging, ging mijn vader tekeer tegen mij. En van de politie hebben we nadien niks meer gehoord.

Deze ervaring is mij altijd bij gebleven. En toen ik in de prostitutie was beland, was het niet veel anders. Ik hoorde van andere prostituees dat de politie je het leven zuur zou maken, wanneer je aangifte van mensenhandel deed. Daders worden niet vervolgd, maar ze weten vaak wel dat je aangifte hebt gedaan. Het is gevaarlijk om aangifte te doen, mogelijk zelfs de rest van je leven, omdat daders je in de gaten proberen te houden. De politie kan je dan maar weinig beschermen. Hooguit voor een tijd in de opvang, zoals bij Fier.

Daarbovenop komt dat ik later nog wel samen met mijn zus aangifte heb gedaan tegen mijn vader. En ook nog een keer aangifte tegen een extreem lastige ‘klant’ die destijds bij mij op de tippelzone kwam. Beiden werden helaas geseponeerd. Het bewijs wat we hadden tegen onze vader, was al verjaard en tegen die ‘klant’ op de tippelzone was er onvoldoende bewijslast.

Het ergste vind ik misschien nog wel de agenten die ‘lachend’ langs de prostituees rijden. Of de agenten die een praatje met je maken zonder respectvol tegen je te zijn. Toch heb ik ook wel positieve ervaringen met de politie, met name in het buitenland. Er zijn ook agenten die tijdens een inval respectvol met je omgaan. Zo was er een agente die zei dat ik dag en nacht bij de politie langs mocht komen als er iets was of als ik naar een opvang wilde. En de keer dat ik aangifte deed van die ‘klant’. Toen hebben ze mij wel begripvol opgevangen.

Naar mijn idee moet je bij de politie geluk hebben met wie je treft. Ik hoop altijd maar dat het meezit en dat de situatie opgelost kan worden. Voor mij wegen de voordelen om aangifte te doen van mensenhandel in ieder geval niet op tegen de nadelen. De risico’s zijn te groot. Ik krijg die vraag nog wel vaak, maar voor mij is dat niet de weg. Al denk ik wel dat het in andere situaties soms wel helpend kan zijn.

Jitske.

Gerelateerde artikelen

Floreren met een barst

Gepubliceerd op 27 mei 2021

‘Die zomer had Cindy ineens een tweede telefoon’, vertellen Hanna en Bart. Hanna is de moeder van de achttienjarige Cindy, Bart is haar stiefvader. Het feit dat Cindy ineens een tweede tel...

Cookies op Fier.nl

Ik zoek hulp

Ik wil iemand verwijzen

Kennis &expertise

Ik wil werkenbij Fier

Ik wil Fier steunen

Politie: vriend, vijand of wat anders?