‘Er was al zo vaak ruzie geweest. Dit keer drukte hij een kussen op mijn gezicht en bleef maar drukken. Ik kreeg geen lucht.
Toen mijn eerste zoon geboren werd, dacht ik dat zijn vader trots op hem zou zijn. Maar nee, hij haatte het kind. Op zijn eerste verjaardag sloeg zijn vader hem met zijn gezicht in de taart. Ja, hij sloeg de andere kinderen ook. Hij sloeg ze alle vier. Hij is ervoor veroordeeld; voor mishandeling van de kinderen en voor mishandeling van mij.
Vroeger was ik het meisje met de vieze kleren. Mijn ouders hebben me verwaarloosd, ze hadden hun eigen problemen. Ons huis was vervuild en ik ging met vieze kleren naar school. Natuurlijk werd ik gepest, net als mijn broertjes en zusjes. De jongsten werden al snel uit huis geplaatst. Ik ging op mijn veertiende, van pleeggezin naar pleeggezin, van internaat naar internaat. Toen ik achttien was, kwam ik mijn ex tegen. Ik werd stapelverliefd en trok bij hem in. Ik kwam net uit het internaat en had nog geen eigen plek. In de jaren daarna kregen we vier kinderen; hij haatte ze allemaal.
Toen ik hoorde dat mijn zoontje op school zei dat hij niet meer naar huis durfde, heb ik hulp gezocht. Ik heb die dag alles verteld, ook over het kussen. De school belde Veilig Thuis en zo kwam ik bij Fier terecht. Hier werk ik aan een veilige toekomst voor mezelf en mijn kinderen. Om werkervaring op te doen, werk ik twee dagen per week in de Blooming Bakery. Mijn ouders leerden me nooit iets over hygiëne, en nu geeft de leermeester in de bakkerij me steeds complimenten vanwege mijn scherpe oog voor de keukenhygiëne. Ik heb het mezelf beetje bij beetje bijgebracht. Ook zorg ik ervoor dat mijn kinderen en ik er top uitzien. Mijn zelfvertrouwen groeit hierdoor steeds verder.
En zo durfde ik het aan om voor prinses Beatrix een liedje te zingen toen ze bij ons op werkbezoek kwam. Samen met mijn kinderen zong ik “Blijf sterk voor mij”. Maanden lang hadden we daarop geoefend. En toen de prinses na afloop hard klapte voelde ik een ongelooflijke trots. Daar stond ik, dat meisje met de vieze kleren, dat zich er niet onder heeft laten krijgen. Ik ben altijd sterk gebleven. Voor mijn kinderen, maar ook voor mezelf.’
Anja (32) is cliënt bij Fier.
