‘Haken vind ik leuk, schilderen vind ik leuk, muziek maken vind ik leuk… Eigenlijk alle creatieve dingen doe ik graag. Naast dat het m’n hoofd leeg maakt, vind ik het mooi om een beeld in m’n hoofd te vormen en dat dan werkelijkheid te maken. Ik hou ervan om creatief bezig te zijn, maar ik heb op dit moment mentaal niet de ruimte om daar iets mee te doen.
Vijftien was ik, toen ik hem tegenkwam. Op mijn achttiende gingen we samenwonen. Toen begon het dreigen en intimideren. Ik voelde me al snel alsof ik niks waard was.
Ook onze twee kinderen moesten de dreiging van hun vader ondergaan. In mijn hoofd ging ik al bij hem weg, maar hij was heel haatdragend en gebruikte de kinderen in zijn dreigementen. Ik dacht: ik blijf liever bij hem dan dat ik mijn kinderen verlies. Zij zijn echt alles voor me.
In 2022 kwam ik naar Fier, doordat de mentor van m’n zoon doorhad dat er thuis iets niet goed zat en hulp inschakelde. Dit is het beste dat me is overkomen, ik voelde me gelijk heel thuis hier. We hebben alle drie ons eigen plekje en dat werkt prima. We kunnen weer positief zijn.
‘Overal waar ik kijk zie ik mooie dingen die ik vast wil leggen’
M’n zoon is, net als ik, nu ook heel erg op zoek naar zichzelf. Hij weet inmiddels goed wat hij níét wil, maar wat wil hij dan wel in het leven? Dat is nog wel eens een worsteling, maar we hebben nu de ruimte om daarmee bezig te gaan. M’n jongste, van vijf, weet echter heel goed wat hij wel en niet wil. Hij zegt dan tegen de juf: ‘Hier heb ik nu geen zin in.’ En dan gebeurt het gewoon niet. Zijn juf vindt dat alleen maar leuk, want hij pakt de lessen verder hartstikke goed op.
Overal waar ik kijk zie ik mooie dingen. Als we ’s ochtends naar school gaan, zie ik wel eens zo’n gaaf spinnenweb met van die dauwdruppeltjes erin. Dat probeer ik dan met de camera op m’n telefoon vast te leggen, want ik heb weer een beeld in m’n hoofd. Helaas legt m’n telefoon dat lang niet zo mooi vast als ik zou willen.
Ik kijk al jarenlang, elke keer als ik in de MediaMarkt ben, naar alle camera’s die ze daar hebben. Ik zie mezelf al helemaal liggen tussen de bosjes met zo’n gigantische lens en een struik op m’n hoofd ter camouflage! Dat is een grote aankoop die ik mezelf nu eindelijk ga gunnen.’
Lisa (40) volgt een behandeltraject bij Fier.
Herken je je in Lisa’s verhaal? Of wil je ergens anders over praten? Klik dan hier om (anoniem) te chatten met onze hulpleners.
