‘Vanaf het moment dat ik samen met mijn dochter in Nederland arriveerde, belandde ik in een moeilijke en onveilige situatie. Ik zat in een huis met een groep mensen die me dingen aandeden en waarvoor ik dingen moest doen. Vreselijke dingen, die ik helemaal niet wilde.
Toen ik uiteindelijk naar de politie stapte, kreeg ik niet meteen de juiste hulp. Ik werd ondergebracht in een azc en voelde me echt niet goed daar. ’s Nachts kon ik niet slapen en voelde ik me onveilig, was constant alert. Ik kreeg soms medicatie om me rustiger te voelen, maar alleen voor een korte tijd. Daardoor bleven mijn klachten maar komen en gaan, ik voelde me nooit voor een langere tijd stabiel.
Na een tijdje was er gelukkig iemand in het azc die dat zag en tegen me zei dat ik daar niet hoorde te zijn. Zij bracht me samen met mijn dochter naar Fier en we werden daar ontvangen als familie. Hier krijg ik eindelijk goede hulp en behandeling, waardoor ik me veel beter voel. Ik slaap beter, heb geen nachtmerries meer en voel me weer veilig. Ook heb ik hier een eigen creatief project, waar ik graag aan werk.
In de weekenden zat ik namelijk vaak alleen op mijn kamer, niks te doen. Tijdens het filmpjes kijken op YouTube zag ik een reclame over macramé, een handwerktechniek waarbij je knopen maakt in touw en daarmee verschillende creaties kan maken zoals tassen, plantenhangers en babyschommels. Het was compleet nieuw voor me, maar het zag er leuk uit en niet al te moeilijk, dus dat ben ik gewoon gaan proberen.
Ik hou ervan om creatief bezig te zijn, het geeft me energie. Toen ik in het begin een tas maakte, kwam mijn dochter op het idee om een Instagrampagina te maken. Zij maakte een account voor me aan, maakte de foto’s en plaatste ze erop. Nu kunnen mensen mijn creaties bestellen. Mijn doel en droom is om later een eigen macramé-webshop te hebben en mijn creaties aan allerlei mensen te verkopen. Ik heb echt mijn passie gevonden in macramé, het is een soort therapie voor me. Ik hoef dan even niet meer te denken aan alle vreselijke dingen, ik kan gewoon mooie dingen maken en lekker bezig zijn.
Eerst haatte ik dit land en alles wat ermee te maken had, ik wilde hier heel graag weg. Maar nu ik hier een tijdje zit, vind ik Nederland best goed en mooi. De mensen hier zijn vrolijk, aardig en helpen je graag. Met mijn dochter ga ik een mooie toekomst opbouwen, hier in Nederland, in een eigen huis. Ik hoef niet telkens meer achterom te kijken, ik voel me veilig en eindelijk weer mens!’
Luisa volgt een behandeltraject bij Fier.
Herken je je in Luisa’s verhaal? Of wil je ergens anders over praten? Klik dan hier om (anoniem) te chatten met onze hulpleners.
