‘Ik ben opgegroeid in een echte volksbuurt. Elke buurvrouw was een ‘tante’ en elke buurman was een ‘oom’. Het was een hechte gemeenschap. Mijn ouders hadden een pension. Mijn vader was alcoholist. Mijn moeder was een onderdrukte vrouw. Ze runde het pension en deed alles, hield het schip drijvend. Daarom ben ik misschien ook wel zo trots op mijn samenwerking met Fier, die vrouwen er weer bovenop helpt.
Ik was vroeger bijna nooit thuis, omdat er veel spanning en ellende was. Ik leefde veel op straat en dan ging je wel eens vechten. Het was buurt tegen buurt. Zo ben ik voor het eerst met boksen in aanraking gekomen.
Mijn jeugd heeft me sterker gemaakt, maar het heeft ook een negatieve invloed op mijn leven gehad. Ik ben een bepaalde periode van mijn leven op het slechte pad beland. Ik ben zelfs een keer neergeschoten in Amsterdam. Ze wilden me liquideren. Ik heb drie weken op de intensive care gelegen en was zwaar invalide. Elke ochtend als ik mijn orthopedische schoenen aantrek, herinnert het me aan de dag van de schietpartij.
De schietpartij was voor mij een kantelpunt in mijn leven. Ik dacht: ‘nu moet het echt anders’. Door het boksen ben ik er weer helemaal bovenop gekomen. Jarenlang ging ik in mijn eentje naar de sportschool. Ik kon niet zelfstandig overeind komen. Ik rolde door de boksring en moest mezelf aan de touwen omhoog trekken. Het boksen stimuleerde me om door te gaan. En het heeft me uiteindelijk zoveel gebracht. Ik ben zelfs getrouwd in de boksring, hier in de boksschool. De ring was toen nog op de grond. Er stonden stoelen omheen en de trouwambtenaar kwam speciaal hiernaartoe.
Al het moois in mijn leven heb ik te danken aan boksen. Zo ben ik met een profbokser heel Europa door gereisd. En dan de boksschool hier. De jongens die hier trainen voelen als mijn kinderen. Een van de pupillen woont alleen. Als mijn vrouw en ik eten over hebben, geven we dat aan hem. Deze en een andere pupil hebben zelfs mijn naam op hun borst laten tatoeëren. Naast de pupillen die ik train, trainen er hier mensen met Parkinson en veteranen. Daar krijg ik een ongelooflijk gevoel van euforie van.’
Piet Rozendaal is bokstrainer bij Boks en Atletiek Vereniging Frisia. Piet is al jarenlang verbonden aan Fier door projecten als de Summerschool en Fier & Sterk.
