Het verhaal van Sam

Foto van Sam

‘Toen ik drie jaar oud was, kregen we drie psychiatrisch patiënten in huis. Destijds noemden ze die nog “krankzinnigen”. Ze kwamen uit Veldwijk, het psychiatrisch ziekenhuis bij ons in Ermelo. Mijn ouders waren net gescheiden en mijn moeder had het met zes kinderen financieel zwaar. Het was 1967 en zoiets als alimentatie bestond nog niet. En dus kregen we drie bijzondere kostgangers. Gezinsverpleging heette dat; het was een soort experiment waarbij patiënten in gewone families werden geplaatst om daar te kunnen werken aan een normaal bestaan. Voor mij was het een doodgewone zaak, ook omdat Ermelo en Veldwijk nauw met elkaar verweven waren. Het halve dorp werkte er en als je een vakantiebaantje zocht, kon je daar terecht. Achteraf gezien is het dus niet zo gek dat ik in de psychiatrie ben gaan werken. 

Dit vak is razend interessant. Het gaat erom dat je probeert te begrijpen hoe het komt dat iemand vastloopt, om er vervolgens samen voor te zorgen dat die persoon weer een prettiger leven krijgt. Ik ben blij dat ik hierin kan ondersteunen. Mensen denken vaak dat ze het niet goed hebben gedaan en geven zichzelf de schuld van wat er is gebeurd. Maar terugkijkend zijn de dingen vaak anders dan ze dachten. Daarmee ontstaat er een mildheid naar zichzelf toe, en dat is mooi om te zien. In mijn behandelingen zoek ik naar wat helpend is. Heb je steun aan je kat? Prima, neem die dan de volgende keer maar mee naar therapie. Een van mijn cliënten heeft veel aan haar paard. Binnenkort ga ik mee naar de manege, even kennismaken.
 
Bij Fier werken we holistisch, dat betekent dat we naar de mens als totaal kijken – niet alleen maar naar de trauma’s. Vanochtend zat ik al vroeg met een cliënt bij de huisarts voor haar opvliegers, en laatst heb ik uitgezocht waar we een nare tatoeage – de naam van een ex -op de arm van een meisje kunnen laten verwijderen. Dat is voor mij holistisch werken; niet strak in je harnas blijven zitten, maar verder kijken. Het fijne bij Fier is dat iedereen bereid is om mee te denken. Nee verkopen we niet. Of ik mijn pensioen hier ga halen? Als het aan mij ligt wel. Ik ben hier volkomen op mijn plek. Bij Fier mag je lekker jezelf zijn. Als ik wil zingen in de gang, dan zing ik.’
 
Sam (58) is verpleegkundig specialist GGZ bij Fier.

Deel dit artikel: