Systeemtherapie is een therapievorm die zich richt op relaties en interacties tussen mensen. Het wordt ook wel gezinstherapie of familietherapie genoemd. Het uitgangspunt van systeemtherapie is te begrijpen hoe mensen of situaties in iemands leven worden beïnvloed door de mensen om hen heen, zoals gezinsleden, familieleden, vrienden of collega’s.
Bij systeemtherapie gelooft men dat individuele problemen een wisselwerking hebben met de sociale omgeving. Het doel is om de onderliggende patronen en dynamiek in deze relaties te identificeren en te begrijpen.
Een systeemtherapeut werkt meestal met meerdere leden van een gezin, familie of een groep, in plaats van alleen met het individu. Ze helpen mensen om beter te leren communiceren, conflicten op te lossen en gezondere interacties op te bouwen. Dit kan de betrokkenen helpen om hun problemen te verminderen en positieve veranderingen in hun leven te bewerkstelligen.
Wanneer systeemtherapie
Systeemtherapie kan worden toegepast bij diverse problemen, zoals relatieproblemen, gezinsconflicten, gedragsproblemen bij kinderen of psychische stoornissen. Het richt zich op het begrijpen en aanpakken van de relaties en interacties die een rol spelen bij deze problemen, met als doel het bevorderen van het welzijn en de gezonde ontwikkeling van alle betrokkenen.
Voorbeeld van systeemtherapie
Stel je een gezin voor met ouders (Jan en Meryam) en een tienerdochter (Lena). Lena vertoont gedragsproblemen op school en heeft vaak conflicten met haar ouders. Ze heeft ook moeite om goede relaties met haar klasgenoten te onderhouden. Haar ouders zijn bezorgd en weten niet goed hoe ze met Lena’s gedrag moeten omgaan.
In deze situatie kan systeemtherapie worden ingezet om de dynamiek binnen het gezin te begrijpen en te verbeteren. Een systeemtherapeut nodigt dan alle gezinsleden uit om deel te nemen aan de therapie. Tijdens de sessies gebruikt de therapeut verschillende gesprekken en oefeningen om de interacties en patronen binnen het gezin te observeren en te bespreken.
De therapeut stelt bijvoorbeeld vragen over hoe communicatie plaatsvindt tussen de gezinsleden, hoe conflicten worden opgelost en welke rollen elk gezinslid speelt. Door open en eerlijke gesprekken aan te moedigen, kunnen onuitgesproken gevoelens en verwachtingen aan de oppervlakte komen.
De therapeut helpt de ouders om beter te begrijpen hoe hun gedrag en reacties van invloed kunnen zijn op Lena’s gedrag. Ze leren hoe ze beter kunnen communiceren en grenzen kunnen stellen. Lena kan ook leren om haar emoties en behoeften op een gezonde manier te uiten, daardoor kan ze meer steun en begrip krijgen van haar ouders.
Tijdens de therapie ontdekken gezinsleden nieuwe manieren om met elkaar om te gaan, conflicten op te lossen en elkaar te ondersteunen. De focus ligt niet alleen op het individuele ‘probleemgedrag’ van Lena, maar juist op het begrijpen en verbeteren van de interacties en relaties binnen het gezinssysteem als geheel.
